معجزه‌ای از جنس آرزو

مرجان دهقانی - «خبرجنوب »/ سفر حج، آرزوی دیرینه هر مسلمانی است؛ سفری که روح را به خانه خدا می‌کشاند و دل را با نور ایمان روشن می‌کند. برای بسیاری، این سفر مقدس، رویایی است که سال‌ها در انتظارش می‌نشینند و برای برخی دیگر، لطف خداوند در زمانی کوتاه محقق می‌شود. حج تنها یک سفر جسمانی نیست، بلکه پروازی است معنوی به سوی پاکی، توبه و تجدید عهد با پروردگار. هر زائر، داستان خود را دارد؛ داستانی از امید، اشک، دعا و معجزه‌های کوچک و بزرگ که راه مکه را برایش هموار کرده است. در این میان، برخی به برکت دعای پدر و مادر و برخی به عنایت اهل بیت(ع) می‌رسند، اما همه در یک چیز مشترکند: عشق به خدا و اشتیاق دیدار خانه‌اش. درحاشیه مراسم همایش بزرگ زائرین حج تمتع ،  با چند تن از زائران خانه خدا در رابطه با  احساس و چگونگی مشرف شدن شان جویا شدم .

بانویی که رویای حجش به زیارت تبدیل شد

در یک روایت زیبا از لطف خداوند، با بانویی گفت‌وگو کردیم که سال‌ها آرزوی سفر به خانه‌ی خدا را در دل داشت. او که تصور می‌کرد این رویا سال‌ها دور از دسترس است، ناگهان شاهد معجزه‌ای الهی شد: دوستی به صورت غیرمنتظره فیش حج تمتع خود را به او هبه کرد. او در لیست رزرو بود که  مدتی بعد، تماسی از سوی سازمان حج با خبر خوش: «نام شما در لیست پذیرفته‌شدگان است؛ آماده‌ی سفر باشید! گرفته شد. 
این بانوی خوش‌اقبال، که اکنون اشک‌های شوقش را برای ما  حکایت می‌کند، می‌گوید: حج موهبتی بود که گمان نمی‌کردم به این زودی به آن برسم... انگار دستان خداوند از پشت پرده‌ی غیب، آرزوی دلم را به واقعیت پیوست .
این روایت، یادآوری است بر این حقیقت که گاهی معجزه‌ها در ساده‌ترین شکل‌ها رخ می‌نمایند؛ آن‌جا که ایمان و امید به مشیت الهی، راهی را می‌گشاید که عقل‌ها از درک آن عاجزند.

مشرف شدن من شبیه معجزه بود 

 یکی دیگر از زائران امسال مرد جوانی است او می‌گوید: آذرماه سال گذشته تصمیم گرفتم به حج بروم و به سرعت این امکان برایم فراهم شد. احساسی که دارم، وصف‌ناشدنی است؛ مثل کودکی که تازه متولد شده. گویی تمام کمبودهای روحی انسان در مناسک حج جبران می‌شود. این سفر، لطف خدا بود؛ هم عنایت اهل بیت(ع) را دیدم، هم دعای پدر و مادرم مرا به اینجا رساند. من تک‌فرزند بودم و سال‌ها از پدر و مادرم در بستر بیماری پرستاری کردم. به نظر من، همین خدمت و دعای خیرشان باعث شد در این سن، میهمان خدا شوم. به جوانان می‌گویم: دعای پدر و مادر را دست کم نگیرید. در روایات آمده که هیچ دعایی مانند دعای والدین از دل برنمی‌آید و خداوند آن را رد نمی‌کند. حتی اگر پدر و مادرتان در قید حیات نیستند، به سراغ مزارشان بروید و از آنها استمداد بطلبید. این سفری که می‌روم، اول از امام رضا(ع) خواستم و بعد، ثمره خدمت به پدر و مادرم بود.   

خدا مرا به این سفر دعوت کرد 

یکی دیگر از زائران، زنی مسن است که با شوقی عجیب از سفرش می‌گوید:  خیلی خوشحالم، اما نمی‌دانم این همه شور و عشق را چطور بیان کنم. سال‌ها پیش ثبت‌نام کردم و حالا خداوند مرا به خانه‌اش دعوت کرده. اولین دعایم این است که ان‌شاءالله ثواب این زیارت را حفظ کنم و بزرگ‌ترین آرزویم، ظهور امام زمان(عج) است تا به همه ظلم‌ها پایان دهد. برای همه جوانان، آرزوهای خوب دارم و اسم هر کسی که از من التماس دعا خواسته، یادداشت کرده‌ام تا در آن سرزمین مقدس، آنها را فراموش نکنم. می‌ترسم نتوانم حق این همه نگاهِ امیدوار را ادا کنم، اما به خدا توکل و به لطف و عنایت او امید  دارم.  
حج، تنها یک سفر نیست؛ تحقق یک آرزو، پاسخ یک دعا و معجزه‌ای است که در زندگی هر زائر رخ می‌دهد. چه آنکه سال‌ها در نوبت مانده باشد و چه آنکه به لطف خدا در زمانی کوتاه مشرف شود، همه زائران در یک چیز متفق‌القولند: این سفر، آغاز یک تولد دوباره است.