موسیقی شب| بدرود فرمانده

شجاع انوری- سرویس فرهنگ و هنر «خبر جنوب»/ "بدرود فرمانده" ترانهای است که در سال ۱۹۶۵ توسط آهنگساز کوبایی «کارلوس پوئبلا» ساخته شده است.
این ترانه به عنوان پاسخی برای نامهی خداحافظی «چه گوارا» در هنگام ترک کوبا سروده شده. نام ترانه برگرفته از سخن معروف «چه گوارا» "Hasta la Victoria Siempre" (تا پیروزی، همیشه!) است.
این ترانه به زبانهای بسیاری ترجمه شده و توسط خوانندهگان زیادی بازخوانی شده است. بسیاری از گروههای آواز کوبا، کشورهای آمریکای لاتین و اروپا آن را خواندهاند. «ناتالی کاردون» خوانندهی فرانسوی، «سیلویو رودریگز» خوانندهی کوبایی و گروه راک اسپانیایی «بویکوت» نیز اجراهای مشهوری از آن دارند. حداقل پنج اجرا از «کارلوس پوئبلا» موجود است که جزو مشهورترین اجراهای این ترانه هستند و یکی از آنها در بسیاری از منابع به اشتباه اثر «ویکتور خارا» عنوان شده است؛ در صورتی که این ترانه هرگز توسط ویکتور خارا اجرا نشده است.
برگردانِ ترانهی «بدرود فرمانده»
به دوست داشتنات خو گرفتهایم
بعد از آن فراز تاریخی
آنجا که خورشید شهامتات
مرگ را به زانو درآورد.
اینجا از وجود عزیز تو
روشنایی
و عطوفتی زلال بهجای مانده است
فرمانده چه گوارا.
دستهای قوی و پرافتخارت
به تاریخ شلیک میکند
آنگاه که تمامی سانتاکلارا
برای دیدنات از خواب برخاسته است.
اینجا از وجود عزیز تو
روشنایی
و عطوفتی زلال بهجای مانده است
فرمانده چه گوارا.
میآیی و با خورشیدهای بهاری
نسیم را به آتش میکشی
تا با شعلهی لبخندت
پرچمی برافرازی
اینجا از وجود عزیز تو
روشنایی
و عطوفتی زلال بهجای مانده است
فرمانده چه گوارا.
عشق انقلابیات
تو را به نبردی تازه رهنمون میشود
آنجا که استواری بازوان آزادگر تو را
انتظار میکشند.
اینجا از وجود عزیز تو
روشنایی
و عطوفتی زلال بهجای مانده است
فرمانده چه گوارا.
از پی تو میآییم
چنانکه دوشادوش تو میآمدیم
و همراه با "فیدل" تو را میگوییم:
"بدرود، فرمانده!"
اینجا از وجود عزیز تو
روشنایی
و عطوفتی زلال بهجای مانده است
فرمانده چه گوارا...
ساخته و اجرای کارلوس پوئبلا