مترجم: سیما زعفرانچی- «خبرجنوب»/ اگر از آن دسته پدر ومادرهایی هستید که با چالش دور کردن فرزندانتان از دستگاه‌های الکترونیکی و بیرون بردن آن‌ها از خانه روبرو شده‌اید، شاید بهتر باشد به این دلیل باز هم به تلاش خود ادامه دهید: گذراندن روزانه حداقل دو ساعت در فضای باز یکی از مهم‌ترین عواملی است که به محافظت از بینایی فرزند شما کمک می‌کند.

دکتر نوها اکداوی، چشم‌پزشک اطفال می گوید: ما معتقدیم که وقت گذراندن در فضای باز بهترین شکل پیشگیری از نزدیک‌بینی است و این موضوع مهمی است، چرا که تعداد کودکان مبتلا به نزدیک‌بینی در بسیاری از نقاط جهان به سرعت در حال افزایش است.

نزدیک‌بینی زمانی رخ می‌دهد که کره چشم کشیده شده و بیش از حد بلند می‌شود. درنتیجه، اشیای دور، تار به نظر می رسند.

زمانی که کودک به نزدیک بینی مبتلا می شود، کشیده شدن کره چشم او ادامه یافته و شرایط به تدریج بدتر می‌شود. اگر نزدیک‌بینی به مرور زمان پیشرفت کند، می‌تواند خطر بروز مشکلات جدی چشمی در آینده مانند جدا شدگی شبکیه، گلوکوم و آب مروارید را افزایش دهد. در برخی موارد این موضوع حتی می‌تواند منجر به نابینایی شود.

درمان‌های متعددی برای کاهش نزدیک‌بینی وجود دارد، مانند قطره‌های چشمی، لنز و.... اما اکداوی می‌گوید بهترین رویکرد این است که از ابتدا از بروز و پیشرفت نزدیک‌بینی در کودکان جلوگیری کنیم.

در فضای باز بودن چه کمکی می‌کند؟

این سوالی بود که ایان مورگان تلاش کرد به آن پاسخ دهد. مورگان یک پژوهشگر نزدیک‌بینی در دانشگاه ملی استرالیا است. چند دهه پیش، او متوجه شد که نرخ نزدیک‌بینی در شرق آسیا بسیار بالاتر از سیدنی است.

او بر اساس تحقیقات حیوانی انجام شده، می‌دانست که نور چشم را تحریک می‌کند تا دوپامین آزاد کند، یک پیام رسان عصبی که می‌تواند مانع از کشیدگی کره چشم شود. استرالیایی‌ها برای سبک زندگی با محوریت فضای بازشان مشهورند؛ او فکر کرد که شاید ارتباطی بین وقت گذراندن در فضای باز و جلوگیری از پیشرفت نزدیک‌بینی وجود داشته باشد.

برای آزمایش این نظریه، او و همکارانش یک مطالعه دو ساله با بیش از ۴۰۰۰ کودک ۶ و ۱۲ ساله در سیدنی طراحی کردند. نتایج نهایی نشان داد که پژوهشگران درست می‌گفتند. در مقاله ای که سال 2008 به چاپ رسید، مورگان گزارش داد که در این آزمایش، کودکانی که وقت بیشتری را در فضای باز می‌گذرانند، کمتر دچار نزدیک‌بینی شدند و احتمال ابتلای آنها به نزدیک بینی درآینده نیز کاهش یافت.

تحقیقات مورگان توجه دکتر پی-چانگ وو، چشم‌پزشکی در تایوان را به خود جلب کرد. به عنوان متخصص شبکیه، او نتیجه نزدیک‌بینی وخیم را در بیماران 10 ساله با پارگی‌های شبکیه دیده بود. برخی از این کودکان حتی دچار جداشدگی شبکیه شده بودند – به طوری که اگر به سرعت درمان نمی شد، می‌توانست منجر به نابینایی شود.

در آن زمان، پسر جوان وو کلاس اول بود و آمار بسیار زیاد ابتلا به نزدیک بینی کودکان در تایوان او را نگران کرده بود. حدود ۹۰ درصد نوجوانان آنجا تا پایان دبیرستان به نزدیک‌بینی مبتلا می‌شدند. وو می‌گوید شیوه تدریس در مدارس ابتدایی تایوان اجازه زیادی برای استراحت و وقت گذراندن در فضای باز را نمی‌دهد و بسیاری از معلمان می‌خواهند دانش‌آموزان در زمان استراحت نیز تکالیف‌شان را تمرین کنند.

اما وو مدرسه ابتدایی پسرش را متقاعد کرد که فرصت بیرون رفتن ازکلاس را افزایش دهند. یک سال بعد، مدرسه پسرش نصف موارد جدید ابتلا به نزدیک‌بینی را نسبت به مدرسه دیگر داشت. وو می‌گوید: ما نتایج را دیدیم - بسیار موفقیت‌آمیز بودند.

او تحقیقات بیشتری انجام داد و در نهایت وزارت آموزش تایوان را متقاعد کرد که همه مدارس ابتدایی، دانش‌آموزان را حداقل ۲ ساعت در روز، به فضای باز بفرستند. برنامه در سپتامبر ۲۰۱۰ آغاز شد. و پس از دهه‌ها روند افزایشی، نرخ نزدیک‌بینی در میان دانش‌آموزان دبستانی تایوان شروع به کاهش کرد.

مطالعات دیگر نیز نشان داده‌اند که وقت گذراندن در فضای باز می‌تواند احتمال ابتلا به نزدیک‌بینی در کودکان را کاهش دهد، حتی اگر آنها مابقی روز را به انجام کارهایی با فاصله نزدیک به چشم مانند کتاب خواندن یا نگاه کردن به صفحه‌گوشی و... بگذرانند. حتی اگر والدین کودک مبتلا به نزدیک بینی باشند، وقت گذراندن در فضای باز می تواند به این کودکان نیز در کاهش احتمال ابتلا به نزدیک بینی کمک کند.

برای به دست آوردن این اثر حفاظت از بینایی، محققان پیشنهاد می‌کنند که کودکان باید هر روز حداقل دو ساعت را در فضای باز بگذرانند - و هرچه در سن پایین تر این کار را آغاز کنید، بهتر است.

اکداوی می‌گوید: مهم نیست که هوا آفتابی باشد یا ابری، یا اینکه کودکان چه فعالیتی انجام دهند. می‌توانید به پارک بروید، دوچرخه‌سواری کنید، بنشینید و مثل یک درخت ساکن باشید. همه این کارها درفضای باز می تواند مفید باشد.

او نهایتا توصیه می‌کند که اگر نگران انجام تکالیف هستید، کودکان شما می توانند آنها را در فضای باز انجام دهند.

منبع: npr.org