رسوایی بزرگ در موزه لوور فرانسه: سرقت «قرن» با رمزعبور ساده ممکن شد

رسوایی سرقت قرن از موزه لوور فرانسه با افشای رمزعبور ساده «LOUVRE» ابعاد تازه‌ای پیدا کرد. ضعف‌های امنیتی موزه و واکنش مسئولان فرهنگی فرانسه در این گزارش بررسی شده است.

رسوایی بزرگ در موزه لوور فرانسه: سرقت «قرن» با رمزعبور ساده ممکن شد

سرقتی که به‌عنوان یکی از جسورانه‌ترین دزدی‌های هنری تاریخ از موزه لوور فرانسه شناخته می‌شود، حالا ابعاد تازه‌ای پیدا کرده است. گزارش‌های جدید نشان می‌دهد که سارقان با استفاده از رمزعبور ساده «LOUVRE» توانستند به سرورهای امنیتی موزه دسترسی پیدا کنند و یکی از ارزشمندترین جواهرات تاریخ فرانسه را به سرقت ببرند. این افشاگری نگرانی‌ها درباره ضعف‌های امنیتی موزه‌های بزرگ جهان را دوباره برجسته کرده است.

جزئیات سرقت عجیب لوور

در تاریخ ۲۰ اکتبر، تنها دقایقی پس از بازگشایی موزه، دو مرد با ورود به گالری آپولو، محل نگهداری برخی از ارزشمندترین آثار هنری فرانسه، عملیات سرقت را آغاز کردند. آنها با استفاده از یک لیفت‌تراک و ابزارهای برش، ویترین‌ها را شکافتند و جواهراتی به ارزش تقریبی ۸۸ میلیون یورو (۱۰۲ میلیون دلار) را ربودند.

این سرقت که تنها چند دقیقه طول کشید، به هیچ عنوان حرفه‌ای به نظر نمی‌رسید. سارقان در حین فرار یک تاج گران‌بها را زمین انداختند و تلاش برای آتش زدن لیفت‌راک نیز شکست خورد. علاوه بر این، دوربین‌های امنیتی موزه تنها تصاویر ناقص و مبهمی از این عملیات ثبت کردند.

رمزعبور ساده؛ نقطه ضعف بزرگ موزه لوور

یکی از پرسش‌های اصلی افکار عمومی این بود که چگونه سارقان توانستند در روز روشن و بدون مانع جدی به چنین موفقیتی دست پیدا کنند. گزارش روزنامه فرانسوی لیبراسیون نشان می‌دهد که پاسخ تا حد زیادی در ضعف‌های امنیت سایبری موزه نهفته است.

طبق اسناد فاش شده، سیستم‌های امنیتی لوور از سال‌ها قبل آسیب‌پذیری‌های جدی داشته‌اند:

  • رمزعبور «LOUVRE» برای دسترسی به سرور مدیریت دوربین‌ها.

  • رمزعبور «THALES» برای ورود به یکی از نرم‌افزارهای امنیتی توسعه یافته توسط شرکت Thales.

هشدارهای امنیتی نادیده گرفته شده

آژانس امنیت سایبری فرانسه (ANSSI) در سال ۲۰۱۴ شبکه IT موزه را بررسی کرد و هشدار داده بود که استفاده از رمزهای ساده، کنترل شبکه و دستکاری دوربین‌ها را بسیار آسان می‌کند. با وجود این هشدارها، اصلاحات اساسی انجام نشد و حتی در سال ۲۰۱۵ و انتشار گزارش ۴۰ صفحه‌ای در سال ۲۰۱۷، مشکلات ساختاری و قدیمی بودن سیستم‌های امنیتی همچنان پابرجا بود.

سیستم امنیتی قدیمی؛ چالش دیگر لوور

بر اساس اسناد، موزه لوور تا سال ۲۰۲۵ از نرم‌افزار امنیتی خریداری شده در سال ۲۰۰۳ استفاده می‌کرد، نرم‌افزاری که دیگر پشتیبانی نمی‌شد و روی Windows Server 2003 اجرا می‌شد؛ سیستم عاملی که سال‌هاست به‌روزرسانی دریافت نمی‌کند. این ضعف‌ها نشان می‌دهد که حتی موزه‌های معتبر جهانی می‌توانند در برابر تهدیدهای سایبری و سرقت‌های فیزیکی آسیب‌پذیر باشند.

واکنش مسئولان و پیامدهای سیاسی

رسوایی اخیر وزیر فرهنگ فرانسه، رشیده داتی، را در موقعیت دشواری قرار داده است. او ابتدا با دفاع از موزه اعلام کرد که «زنگ‌های خطر به صدا درآمده بود»، اما بعداً در برابر کمیته فرهنگی پذیرفت که «کوتاهی‌های امنیتی وجود داشته است» و وعده تحقیقات کامل برای تعیین مسئولیت‌ها داد.

این اتفاق، علاوه بر اهمیت فرهنگی و هنری، نگرانی‌های اجتماعی درباره حفاظت از میراث ملی فرانسه و امنیت موزه‌ها را نیز افزایش داده است.

تحلیل: اهمیت امنیت سایبری در حفاظت از میراث فرهنگی

سرقت لوور نشان می‌دهد که ضعف‌های سایبری می‌توانند سرقت‌های فیزیکی را تسهیل کنند. استفاده از گذرواژه‌های ساده و سیستم‌های قدیمی، حتی در یکی از مشهورترین موزه‌های جهان، می‌تواند هزینه‌ای بسیار سنگین برای کشور به همراه داشته باشد. این حادثه هشداری جدی برای موزه‌ها و مؤسسات فرهنگی در سراسر جهان است تا امنیت دیجیتال و فیزیکی خود را بازبینی کنند.