سرود سه لختي/ سروده حسين محمدي فرد
دخترك عاشق عروسك بود
عشق ورزي كودكان زيباست
كاش انسان هميشه كودك بود
الف .هـ .يزدانپور/ حسين محمدي فرد در قالب سه لختي، كارهاي زيبايي ارائه مي كند. قدرت تخيل او در اين قالب موجز و كوتاه، غوغا مي كند. پرهيز از تكرار موضوع، رويكرد به سوژه هاي ناب و شاعرانه، شكار واژگان انتزاعي و آوردن قافيه هاي درون متني، سه لختي هاي او را متمايز مي سازد و به دل خواننده خوش مي نشاند. احياي اين قالب مغفول مانده توسط شماري از شاعران ارجمند از جمله شاعر همين مجموعه، كاري درخور اعتناست. اين هم چند سه لختي از اين مجموعه جمع و جور كه توسط انتشارات ماهواره منتشر شده است:
یک روز می آید که می خوابیم
در سردی آغوش مصنوعی
می لرزم از پس لرزه های هوش مصنوعی
***
خواست تا یک کس دیگر بشود
خسته از صحبت کرکس ها بود؛
زاغ می رفت کبوتر بشود.
***
زیباست جهان با تو بودن
شاعر شدن و برای چشمت
هر لحظه ترانه ای سرودن
***
یا مرگ یا رسیدن!
این عادت پرستوست:
پرواز تا رسیدن
***
پست و بلند زندگی پایان ندارد
دنیا سؤالی بی جواب است
گاهی خوراک جوجه گنجشکان
عقاب است.
***
هر کسی طعنه می زند، بزند!
با هجوم هزار طوفان هم
نخل، خم می شود، نمی شکند.
***
بسیار دشمن در خودت داری
مغرور، اما پوچ و توخالی
بیماری خود برتر انگاری!
***
آخر جاه و زر و زور، چه است؟
نیست از تخت سلیمان اثری
گنج در بازوی یک مورچه است!
***
دریا پر از سیاهی ست
تا آسمان پریدن
عشق پرنده ماهی ست
***
هرگز کسی نفهمید
اندوه جانم از چیست
این من درون من کیست
***
بر جان من امیری
احسنت، ناز شستت
آهوی شیرگیری
