پای جان انسانها در میان است

پای جان انسانها در میان است

سولماز حسینی/ درحالی در طول سالهای گذشته با ایجاد کمپین‌های مختلف حمایت از حیوانات سعی شده که وضعیت حیوانات و نحوه برخورد مردم با آنها بهبود پیدا کند که متاسفانه این روند به فرهنگ غلطی در جامعه تبدیل شده و مصداق بارز«از آنطرف بام افتادن» است.
نگاه همراه با افراط و تفریط به این موضوع نه تنها کمکی به حیات وحش نمی‌کند بلکه این اکوسیستم را هم تحت شعاع قرار می‌دهد.
نمونه آن راه اندازی کمپین‌های مختلف حمایت از حیواناتی مانند سگ‌های خیابانی است. این حیوان که صرفاً باید کنار انسان باشد و جزو حیوانات خانگی محسوب می‌شود این روزها شاهد توجهاتی غیراصولی مانند محبت کردن و غذا دادن به سگ‌های خیابانی هستیم که منجر به افزایش تعداد آنها و آسیب به حیات وحش و زندگی انسانها می‌شود.

همراهی زندگی سگ با انسانها به عنوان حیوانات خانگی می‌تواند از این آسیب جلوگیری کند اما جدا شدنشان از انسانها علاوه بر اینکه می‌تواند خطرآفرین باشد برای حیات وحش و نسلهای بعدی این حیوان نیز زیانبار است.
در شرایطی که طرح‌هایی برای عقیم سازی سگ‌های ولگرد در محیط های نزدیک به جوامع و یا جمع آوری آنها انجام می‌شد، بعضاً برخوردهای ناشایست و آزاردهنده‌ای صورت می‌گرفت که منجر به ایستادگی و حساسیت بخشی از جامعه نسبت به  نوع برخورد با سگ‌های ولگرد شد تا جایی که بسیاری صرفاً با «شوآف» و حمایت‌های غیراصولی از حقوق حیوانات با این موضوع مخالفت کردند غافل از اینکه حضور سگ بدون اینکه کنار انسان به عنوان حیوان خانگی  باشد، می‌تواند آسیب رسان باشد.

بارها نسبت به این موضوع هشدار داده شده و همین اخیراً سگ‌های خیابانی به  یک کودک در بیرجند حمله کردند که منجر به مرگ کودک شد؛ کودکی که در مقابل چشم‌های مادرش طعمه سگ های خیابانی شد.
این یکی از نتایج غذارسانی غیراصولی به حیوانات ولگرد است که باعث شده تعداد آنها روز به روز بیشتر شود.

حالا در شرایطی که افراد این جرات را به سگ‌های ولگرد داده‌اند که بدون ترس و بی‌محابا به جوامع انسانی نزدیک شوند و هر موقع احساس گرسنگی کردند با حمله به انسانی، خود را سیر کنند نشان می‌دهد که این رفتار غلط نیاز به بازنگری و حتی برخورد دارد.

خطرات این موضوع جدی است و باید با رفتاری که احساس امنیت خاطر برای سگ‌های خیابانی با غذا دادن و یا محبت کردن  ایجاد می‌کند، به طور اصولی برخورد شود.
همچنین از طرفی باید روند عقیم سازی سگ‌های ولگرد به طور جدی‌تر در دستور کار مسئولان باشد، چون حالا دیگر پای جان انسانها در میان است.
خطر افزایش تعداد سگ‌های ولگرد قطعاً متوجه خود انسانهاست و با میانه روی در این زمینه - نه کشتن و شکنجه سگ‌ها و نه محبت بیجا و غذارسانی- باید آمار این حیوانات را کنترل کرد.