یادداشت|" آموزش" در مقدمه طرح آمایش سرزمینی ورزش فراموش نشود
Admin 6
منوچهراسدی پویا " خبرجنوب" / طرح ملی آمایش سرزمینی ورزش چندی است که از سوی وزارت ورزش و جوانان کشور مطرح شده و بالطبع در ورزش فارس نیز نشست‌هایی جهت هرچه بهتر اجرا کردن این طرح مسئولین امر داشته اند.
اینکه در اهداف طرح رسیدن ورزش به توسعه پایدار، حفاظت از محیط زیست، ترویج عدالت در ورزش، افزایش مشارکت‌های مردمی در تصمیم‌گیری‌ها، توسعه متوازن زیرساخت‌ها و ترویج هویت محلی مطرح می‌شود، می‌تواند دورنمای بسیار خوبی باشد.
اما آنچه لازم است از ابتدا در نظر گرفت بدون آنکه بخواهیم بدبینانه پیش قضاوتی کرده باشیم، اینکه هشدار دهیم ما در مورد برنامه‌های ورزش در گذشته‌ها نیز شعارهای زیبایی دیده و شنیده‌ایم اما متاسفانه در حد همان حرف مانده و سرانجام فراموش شده‌اند. پس لازم است فرصت بدست آمده در ورزش فارس را غنیمت شمرده و به سادگی از دست ندهیم.
اما اگر بخواهیم خوشبینانه بپذیریم که قرار است کاری صورت گیرد. بد نیست برای انجام بهتر آن تذکر داده شود که برای به سرانجام رسیدن برنامه یک توسعه پایدار باید انسان‌هایی با تفکر توسعه طلبانه و هماهنگ با برنامه‌ها پرورش دهیم که در غیر این صورت کم اطلاعی مجریان از اهداف، می‌تواند مانع بزرگی راه رسیدن به ایده‌آل‌ها باشد.
شاید در آینده جزئیات دیگری از طرح ملی آمایش سرزمینی مطرح شود که ما امروز از آن بی‌اطلاعیم اما از آنچه تاکنون مطرح شده نکته‌ای به نام آموزش نیروها دیده نمی‌شود. در حالی که برای رسیدن به توسعه پایدار نیاز است که مجریان به آگاهی لازم رسیده باشند.
به طور مثال یک مربی زمانی تیم ورزشی شما را به سطح ایده‌آل جهانی می‌رساند، که خود آگاه به علم روز بوده و بتواند با آخرین متدهای مطرح شده تمرین دهد، برنامه ریزی کند و در نهایت رهبری صحیحی در طول مسابقه داشته باشد.
لذا پیشنهاد می شود به یک نشست ساده که اکثر وقت آن هم به سخنرانی می‌گذرد قانع نباشیم و بپذیریم جامعه‌ای به توسعه پایدار در هر زمینه‌ای می‌رسد که در اندیشه و رفتار آن جامعه نشانی از توسعه دیده شود.
شاید بی‌دلیل نیست که اندیشمند بزرگ ایرانی جلال الدین مولوی در تاکید بر اینکه ابتدا باید درکی از خواسته خود داشته و سپس به طلب شرایط بهتر حرکت کنیم می‌گوید:
آب کم جو تشنگی آور به دست
تا بجوشد آبت از بالا و پست
