معرفی اندیشمند| مردی که نیچه نیست!

شجاع انوری _ سرویس فرهنگ و هنر/عبدالعلی دست‌غیب ۱۶ آبان ۱۳۱۰ خورشیدی در شیراز به دنیا آمد. پدرش، سید جواد دست‌غیب، واعظ و سپس کارمند وزارت معارف (فرهنگ و آموزش و پرورش بعدی) در شهرستان‌های فیروزآباد و جهرم بود. عبدالعلی دست‌غیب تحصیلات ابتدایی و دوره‌ی اول متوسطه را در فیروزآباد و جهرم گذراند. سپس وارد دانش‌سرای مقدماتی شیراز شد و پس از فراغت از تحصیل، به تدریس در دبستان‌های کازرون و نورآباد ممسنی پرداخت. او پس از ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ به دلیل فعالیت‌های سیاسی بازداشت شد و یک‌سال را در زندان شیراز گذراند. دست‌غیب پس از آزادی از زندان، به علت ممنوعیت از مشاغل دولتی، به کار در دفتر اسناد رسمی و روزنامه‌های محلی شیراز پرداخت و مدت سه سال نیز کارمند غیررسمی اداره‌ی بهداشت شیراز بود.

دست‌غیب در سال ۱۳۳۷ برای ادامه‌ی تحصیل به تهران رفت و وارد دانش‌سرای عالی شد. از گذراندن دوره‌ی سه ساله‌ی دانش‌سرای عالی در رشته‌ی فلسفه و علوم تربیتی، فوق لیسانس همین رشته را ادامه داد، اما به دلیل موانعی، درس را رها کرد. از آن پس تا سال ۱۳۵۹ به تدریس ادبیات، نقد ادبی و جامعه‌شناسی هنر در دبیرستان‌ها، مدارس عالی و دانش‌سراهای مقدماتی در شیراز و تهران پرداخت. او در سال ۱۳۵۹ به‌درخواست خود بازنشسته شد و از آن پس توانست وقت بیش‌تری را به مطالعه و نگارش اختصاص دهد.

عبدالعلی دست‌غیب از سال ۱۳۲۶ در روزنامه‌های شیراز هم‌چون پارس و بهار ایران، و سپس در مجله‌ها و روزنامه‌های تهران هم‌چون اطلاعات، کیهان، سخن، فردوسی، نگین، روشن‌فکر، امید ایران، پیام نوین، راهنمای کتاب، آینده، آدینه، کلک، کیهان فرهنگی، نیستان و ادبیات داستانی، مقاله‌ها و مطالب متعددی در زمینه‌های تاریخ، فلسفه، جامعه‌شناسی و هنر نوشته است.

از دست‌غیب در این ۹۳ سال زندگی، نزدیک به پنجاه و چند کتاب منتشر شده است.

دست‌غیب در سال ۱۳۷۴ از سوی وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی به عنوان منتقد نمونه، برگزیده شد و لوح سپاس خدمات فرهنگی دریافت کرد. هم‌چنین، در سال ۱۳۸۲ طی مراسمی، دست‌غیب به عنوان چهره‌ی ماندگار در رشته‌ی نقد ادبی شناخته شد و موفق به دریافت لوح تقدیر و جایزه گردید.

سالِ ۱۳۹۴ فیلمِ مستندی با نامِ «این مرد نیچه نیست» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سعید کشاورز از زندگی عبدالعلی دست‌غیب ساخته و در شیراز اکران عمومی شد.

برای این چهره‌ی ادبی، ناقد و پژوهش‌گر شیرازی، سلامتی آرزومندم.