شادی را از باغ ملی به باغ جوان ایران ببریم

بهمن‌ پگاه راد - «خبر جنوب»

در روزی که ورزشگاه حافظیه تاب حتی یک سوزن انداختن را نداشت و لابد به زمین نمی نشست، مگر زمین بازی و بازیکنان و گردانندگان بازی فجر سپاسی و داماش گیلان، دیگر کسی را به میدان ورزشگاه راه نمی‌دادند و جمعیت به اطراف سرازیر شد و چه مکانی بهتر از باغ ملی که تا همین حدود ها، از جاذبه افتاده بود و در این چند ساله اخیر از آن حالت خمودگی و احیاناً قدیمی بودن و به علت آمدن رقبای جدید، کمی تا قسمتی از رونق افتاده بود و اکنون با آمدن این قبیل شادی‌ها احیا شده است.

خلاصه کلام باید بگویم این پیروزی به احیای باغ ملی پیرشهرمان منجر شد، یعنی جمعیت پیاده همان‌ها که از پیاده روها به محل مسابقه می‌رفتند برای میانبر کردن راه و رودتر در آغوش گرفتن شادی که حالا صد در صد شده و در دسترس بود، مسیر  باغ ملی را انتخاب کردند. یعنی راهی برای رسیدن زودتر به شادی  و در پایان مسابقه اعلام شد که ظرفیت رسمی ورزشگاه ١٣ هزار و ۶٠٠ نفر است، اما به سخنی این جمعیت بعداً بیش از ۱۵ هزار نفر ،منهای جمعیتی که به فراوانی در اطراف بودند، اعلام شد و به وقت پایانی ،هواداران با پرچم‌های زرد ،هلهله را به اوج رساندند. گروهی به سمت باغ ملی رفتند و جمعی چشم به حافظیه انداختند. حافظ  بزرگ نیز پذیرای آنها شد و این پیام را زمزمه کرد : خسروان گوی فلک در خم چوگان تو باد

 ساحت کون و مکان عرصه میدان تو باد!

خلاصه در این جا کاری به فوتبال و جنبه‌های آن که یک پله صعود از لیگ آزادگان به لیگ برتر است ندارم، به لحظات شادی و  رضایت مردم  کار دارم و نتیجه این که ما می‌توانیم شادی را از دل حافظیه و باغ ملی پیر شهرمان به باغ ملی جوان تمامی میهن عزیزمان ایران ببریم و این لحظه‌های مفرح و شاد را با کاهش مشکلات به حد انفجار برسانیم و باز به قول حافظ شیرین سخن:  رونق عهد شباب است دگر بستان را

می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را...