وقتی احساس می‌کنید می‌خواهید زندگی را رها کنید، چه کاری باید انجام دهید؟

احساس پوچی و بی‌ارزشی یکی از مسائلی است که بسیاری از افراد با آن مواجه می‌شوند. این احساس می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر کیفیت زندگی و روان فرد داشته باشد

وقتی احساس می‌کنید می‌خواهید زندگی را رها کنید، چه کاری باید انجام دهید؟

احساس ناامیدی، پوچی و بی‌ارزشی، گاهی اوقات آنقدر شدید می‌شود که فرد به فکر رها کردن زندگی می‌افتد. این احساسات، که می‌توانند ریشه در مشکلات روانی، اجتماعی یا جسمی داشته باشند، طبیعی نیستند و نیاز به توجه جدی دارند. خوشبختانه، با شناخت دلایل این احساسات و استفاده از راهکارهای مناسب، می‌توان از این بحران عبور کرد و به زندگی امیدوارانه‌ای بازگشت. 

دلایل احساس پوچی و بی‌ارزشی

مشکلات روانی

افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی و اختلال استرس پس از سانحه از جمله اختلالات روانی هستند که می‌توانند احساس پوچی و بی‌ارزشی را تشدید کنند.

مشکلات اجتماعی

مشکلات روابط بین فردی، تنهایی، طرد اجتماعی و عدم حمایت اجتماعی می‌توانند به احساس بی‌ارزشی و ناامیدی منجر شوند.

مشکلات جسمی

بیماری‌های مزمن، درد مزمن و مشکلات سلامتی می‌توانند بر کیفیت زندگی تاثیر گذاشته و احساس پوچی را ایجاد کنند.

رویدادهای استرس‌زا

از دست دادن عزیزان، طلاق، بیکاری و شکست‌های مکرر می‌توانند باعث ایجاد احساس ناامیدی و بی‌ارزشی شوند.

عوامل شخصیتی

برخی از افراد به دلیل ویژگی‌های شخصیتی مانند کمال‌گرایی، خودانتقادی و عدم اعتماد به نفس بیشتر مستعد احساس پوچی هستند. 

تفاوت بین انتظارات و واقعیت

زمانی که توقعات ما از خود و زندگی بسیار بالا باشد و واقعیت با آن‌ها همخوانی نداشته باشد، احساس ناامیدی و بی‌ارزشی به وجود می‌آید.

ترس از شکست و ناکامی

ترس از شکست می‌تواند مانع از تلاش و پیشرفت شود و در نتیجه احساس بی‌ارزشی را تقویت کند.

احساس گناه و شرم

احساس گناه و شرم به دلیل اشتباهات گذشته می‌تواند باعث شود فرد خود را فردی نالایق و بی‌ارزش بداند.

کمبود عزت نفس

عزت نفس پایین به معنای باور نداشتن به توانایی‌های خود و ارزش گذاشتن برای خود است.

تغییرات بزرگ در زندگی

رویدادهای مهم زندگی مانند از دست دادن عزیزان، طلاق یا تغییر شغل می‌توانند باعث ایجاد احساس ناامیدی و بی‌ارزشی شوند.

راهکارهای مقابله با احساس پوچی و بی‌ارزشی 

توجه به سلامت روان:

مراجعه به روانشناس یا روانپزشک: یک متخصص سلامت روان می‌تواند به شما در شناسایی و مدیریت احساسات منفی کمک کند.

درمان‌های روانشناختی: درمان‌های شناختی-رفتاری، درمان بین فردی و درمان‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی می‌توانند در بهبود علائم افسردگی و اضطراب موثر باشند.

مصرف داروهای ضد افسردگی: در برخی موارد، مصرف داروهای ضد افسردگی به تجویز پزشک می‌تواند به بهبود خلق و خو کمک کند. 

تغییر سبک زندگی:

ورزش منظم: ورزش باعث ترشح اندورفین می‌شود که به بهبود خلق و خو کمک می‌کند.

تغذیه سالم: تغذیه سالم به تامین انرژی بدن و بهبود عملکرد مغز کمک می‌کند.

خواب کافی: خواب کافی برای سلامت روان و جسمی ضروری است.

مدیریت استرس: تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می‌توانند در کاهش استرس موثر باشند. 

تقویت روابط اجتماعی:

برقراری ارتباط با دوستان و خانواده: صحبت کردن با افرادی که به شما اهمیت می‌دهند می‌تواند باعث کاهش احساس تنهایی شود.

پیوستن به گروه‌ها و انجمن‌ها: شرکت در فعالیت‌های گروهی می‌تواند به شما کمک کند تا افراد جدیدی را بشناسید و احساس مفید بودن کنید.

یافتن معنا و هدف:

شناسایی ارزش‌ها و علایق: شناخت ارزش‌ها و علایق شخصی به شما کمک می‌کند تا هدفمندتر زندگی کنید.

تعیین اهداف کوچک و قابل دسترس: دستیابی به اهداف کوچک می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس و انگیزه کمک کند.

کمک به دیگران: کمک به دیگران می‌تواند به شما احساس مفید بودن و رضایت بدهد. 

پذیرش احساسات:

اجازه دادن به خود برای احساس کردن: پنهان کردن احساسات می‌تواند باعث تشدید آن‌ها شود.

صحبت کردن در مورد احساسات: صحبت کردن با یک دوست قابل اعتماد یا یک درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را بهتر درک کنید.